На гэтую тэму разважае і аналізуе злачынствы рэжыму ў Беларусі на падставе заканадаўства новая беларуская эмігрантка ў ЗША Алена Паляшчук. Свой артыкул яна даслала ў Рэдакцыю і падаем яго да ўвагі нашых чытачоў

Лукашэнка  знаходзіцца ва ўладзе ў Рэспубліцы Беларусь на працягу 27 гадоў (з 1994 года). У гэтым сэнсе Беларусь стаіць у адным шэрагу з такімі краінамі як: 

– Гвінея (прэзідэнт Тэадора Абіянг – 40 гадоў свайго прэзідэнцтва, з 1979 года ва ўладзе) 

– Камерун (Поль Бія ўзначаліў сваю дзяржаву 36 з паловай гадоў таму – у 1982) 

– Конга (Дэні Сасу-Нгеса – 35 гадоў ва ўладзе) – Уганда (Йоверы Мусевені – 33 гады ва ўладзе)… спіс можна працягваць. 

Пытанне – якім чынам Лукашэнку ўдаецца ўтрымаць уладу і якія сродкі і метады ён выкарыстоўвае для гэтага на працягу ўжо 27 гадоў варты дэталёвага разгляду. Ці дзейнічае Лукашэнка ў інтарэсах беларускага народа, што было зроблена за гэтыя гады кіравання і да чаго гэта сёння прывяло краіну можна ўбачыць на падзеях апошніх гадоў, пачынаючы з 2020 года: 

• Ігнараванне COVID-19. Непрыняцьце мер. 

Беларускія ўлады падчас пандэміі не ўвялі каранцін і не прынялі ніякіх прэвентыўных мераў – інфармаванне насельніцтва аб неабходнасці ўжываньня масак, захавання сацыяльнай дыстанцыі, у школах не ўвялі масачны рэжым, не прынялі ніякіх мераў, каб увесці дыстанцыйнае навучаньне. 

Афіцыйная статыстыка захворвання COVID-19 па Беларусі выклікае асобныя пытаньні – паводле яе ў РБ няма характэрных хваляў інфекцыі, як у іншых краінах, а смяротнасць надзейна-стабільная – 5 чалавек у дзень па ўсёй рэспубліцы. Па рэгіёнах Міністэрства аховы здароўя статыстыку даўно не публікуе. 

Міністэрства аховы здароўя Беларусі 9 кастрычніка 2021 года ўвяло абавязковы масачны рэжым. Аднак, гэтае рашэнне раскрытыкаваў Лукашэнка, і практычна адразу ж – 22 кастрычніка 2021 года яно было адменена. 

Адменена таксама адміністрацыйная адказнасьць за адсутнасьць маскі ў грамадзкіх месцах. У Міністэрстве аховы здароўя 21 снежня 2021 года паведамілі, што знаходзіцца ў самаізаляцыі ў Беларусі зараз будуць толькі асобы, якім выстаўлены дыягназ – інфекцыя COVID-19. Да гэтага на ізаляцыі павінны былі знаходзіцца таксама і кантакты першага ўзроўню. 

Лукашэнка не раз выказваў сваё скептычнае стаўленьне да эпідэміі, выкліканай COVID-19, тым самым прыніжаючы небяспеку віруса і неабходнасць ужываньня якіх-небудзь мераў, якія яго папярэджваюць. 28 ліпеня 2020 Лукашэнка заявіў, што перанёс каранавірус “на нагах” і “безсымптомна”. Яшчэ пару месяцаў да гэтага ён называў пандэмію псіхозам і казаў, што вірус “б’е па слабым”. Калі менавіта Лукашэнка перахварэў на Covid-19, ён не ўдакладніў. За апошнія некалькі тыдняў да такой заявы ён правёў некалькі дзясяткаў сустрэчаў, наведаў больш за пяць гарадоў, размаўляў з мясцовымі жыхарамі і вайскоўцамі. 

Асобнай увагі заслугоўвае цытата Лукашэнкі: «Я гляджу (дакументы)… ніхто ад каранавіруса не памёр… Яны паміраюць ад букета хранічных захворванняў… Урачы кажуць: каранавірус – гэта штуршок. Ды які штуршок, гэта проста атмасфера, у якой усе гэтыя хваробы развіваюцца…». (спасылка https://www.youtube.com/watch?v=fmIcb9BPGU0&t=79s) У заключэннях аб смерці многіх беларусаў, хто змагаўся з каранавірусам у апошнія дні свайго жыцця, ні слова не сказана пра COVID 19, а ўказаны хранічныя захворванні… Гэтыя занесеныя вірусам жыцьця ў афіцыйную статыстыку беларускіх уладаў не патрапілі. Таму беларусы не паміраюць ад каранавіруса.

За 27 гадоў кіраваньня Лукашэнка пабудаваў такую ​​сістэму ўлады, у якой ніводная дзяржаўная структура, ніводны прадстаўнік «вертыкалі», ніводнае міністэрства, чыноўнік, ніхто не можа дзейнічаць без дазволу ці ўхваленьня Лукашэнкі. У адваротным выпадку «непадпарадкаваньне» для таго, хто прыняў самастойнае рашэньне (незалежна ад яно абгрунтаванае – інтарэсамі грамадства, здароўя грамадзян Беларусі і г.д.) можа выліцца ў лепшым выпадку ў яго звальненьне, а ў горшым – у турэмнае зняволеньне. Міністэрства аховы здароўя з гэтай прычыны, пасля крытыкі Лукашэнкі, адмяніла сваё ж рашэньне аб неабходнасьці нашэньня маскаў.

Утойваньнем рэальнай статыстыкі ў Беларусі па захворваньні COVID 19, непрымяненнем мер, якія абмяжоўваюць распаўсюджваньне віруса, адменай абгрунтаваных рашэньняў Міністэрства аховы здароўя Лукашэнка садзейнічае распаўсюджваньню небясьпечнай хваробы і ставіць пад пагрозу здароўе і жыцьцё грамадзян Беларусі. Улічваючы небяспеку і смяротнасьць віруса, можна меркаваць, што вышэйназваныя дзеяньні здзяйсняюцца з мэтай планамернага знішчэньня беларускага народа.

Што гаворыць закон? 

Крымiнальны Кодакс РБ. Арт. 127. Генацыд. 

Дзеяньні, якія здзяйсняюцца з мэтай планамернага знішчэньня поўнасьцю або часткова якой-небудзь расавай, нацыянальнай, этнічнай, рэлігійнай групы або групы, вызначанай на аснове любога іншага адвольнага крытэрыю, шляхам забойства членаў такой групы або прычыненьня ім цяжкіх цялесных пашкоджаньняў, або наўмыснага стварэньня жыцьцёвых умоваў, разлічаных на поўнае або частковае фізічнае знішчэньне такой групы (генацыд), 

– караюцца пазбаўленьнем волі на тэрмін ад 12 да 25 гадоў, або пажыцьцёвым пазбаўленьнем волі, або смяротным пакараньнем.

2. Фальсіфікацыя вынікаў выбараў прэзідэнта Рэспублікі Беларусь 2020 года. 

Прэзідэнцкія выбары ў Беларусі адбыліся 9 жніўня 2020 года. Пачатак выбарчай кампаніі азнаменаваўся арыштамі апазіцыйных кандыдатаў і іх прыхільнікаў. Дакументы на рэгістрацыю кандыдатамі ў прэзідэнты РБ падалі сем прэтэндэнтаў. Вядомаму блогеру Сяргею Ціханоўскаму не далі зарэгістраваць сваю кандыдатуру. А падчас збору подпісаў на карысць яго жонкі Святланы, якая вылучылася замест яго, Ціханоўскага арыштавалі. Таксама быў арыштаваны іншы ўдзельнік прэзідэнцкай кампаніі, кіраўнік “Белгазпрамбанка” Віктар Бабарыка. Валерый Цапкала, баючыся арышту, пакінуў краіну да заканчэньня перыяду агітацыі. Тэндэнцыя “ліквідацыі” асноўных канкурэнтаў (кандыдатаў у прэзідэнты РБ, якія маюць важкую падтрымку насельніцтва) у Лукашэнкі назіраецца на працягу ўсяго тэрміну яго кіраўніцтва краінай і характэрна для кожнай прэзідэнцкай выбарчай кампаніі Беларусі. Гэта сведчыць аб яго асабістай зацікаўленасьці і непасрэдным удзеле ў арганізацыі ўстраненьня альтэрнатыўных кандыдатаў. Імкненьне ўтрымацца ва ўладзе і асабісты прамы ці ўскосны ўдзел Лукашэнкі ў працэсе арганізацыі выбарчай кампаніі прывозіць у выніку да фальсіфікацыі выбараў. 

Што было характэрна для працэсу выбараў прэзідэнта РБ 2020?

– скарачэнне на выбарных участках колькасьці незалежных назіральнікаў і іх нядопуск на ўчасткі 

Падчас выбарчай кампаніі ў Беларусі была абмежаваная колькасьць назіральнікаў на выбарах прэзідэнта да 5 чалавек, а падчас датэрміновага галасаваньня – да 3 чалавек. Па стане на 3 жніўня Цэнтрвыбаркам РБ зарэгістраваў 48 642 нацыянальныя назіральнікі, большасьць з якіх прадстаўляла праўладныя грамадзкія аб’яднаньні. Падчас датэрміновага галасаваньня незалежных назіральнікаў сталі масава не дапускаць на выбарчыя ўчасткі, у тым ліку прапануючы назіраць на вуліцы праз вакно, а таксама выганяць з выбарчых участкаў пад пагрозай пазбаўленьня акрэдытацыі. Праваабаронцы паведамляюць аб затрыманнях 5 жніўня 12 незалежных назіральнікаў на выбарчых участках. У першы дзень датэрміновага галасавання зарэгістравана 2 тыс. парушэньняў.

– фальсіфікацыя яўкі на датэрміновае галасаваньне 

Назіральнікі ад ГА “Сумленныя людзі” зафіксавалі яўку на выбарах у дні датэрміновага галасаваньня ў 77 тысяч чалавек, у той час як у афіцыйных пратаколах значыцца, што прагаласавалі больш за 128,2 тысячы выбаршчыкаў. Перавышэньне склала 66,5 працэнта на 258 участках, дзе прысутнічалі назіральнікі. Усяго назіральнікі зафіксавалі каля пяці тысяч парушэнняў на 1,3 тысячы выбарчых участках падчас правядзеньня датэрміновага галасаваньня. У цэлым па краіне яўка была завышана на 24%, або на 1,2 мільёна галасоў выбаршчыкаў, такім чынам, амаль чвэрць галасоў выбаршчыкаў, верагодна, былі сфальсіфікаваны.

– іншыя факты, якія сведчаць аб фальсіфікацыях 

Электаральны географ з ЗША Аляксандр Кірэеў у сваім блогу прывёў некалькі ўскосных сведчанняў фальсіфікацый.

Самыя відавочныя факты: 

• ЦВК Беларусі не публікавала вынікі выбараў па ўчастках. ЦВК Расіі на сайце публікуе, ЦВК Украіны – публікуе, ЦВК Малдавіі публікуе. 

• Няма прамежкавых вынікаў падліку галасоў. Позна ўвечары не было ніякіх дадзеных аб падліку наогул, акрамя спец. участкаў, якія былі падлічаны загадзя. А раніцай беларускі ЦВК паведаміў вынікі 100% бюлетэняў. Але самі пратаколы не паказалі. 

• Вынікі выбараў дзіўным чынам супалі з вынікам рэферэндуму 2004 г. аб праве Лукашэнкі абрацца на новыя тэрміны. Прэзідэнцкія выбрыкі 2010: яўка 90,66%, Лукашэнка 79,67%. Рэферэндум 2004: яўка 90,28%, “за” 79,42%. 

• Па выбарах 1994 г. мы ведаем, што Гродзенская вобласць – самая нацыянальна сьведамая (не лічачы Мінска), у ёй Лукашэнка атрымаў прыкметна менш за іншыя вобласьці. Так, у Гродзенскай у 1994 г. у першым туры Лукашэнка набраў 36,3%, а суседняй Брэсцкай 53,5%. Цяпер у Гродзенскай у Лукашэнкі 81,37%, у Брэсцкай – 81,52%

Што гаворыць закон? 

КК РБ. Артыкул 192. Парушэнне заканадаўства аб выбарах, рэферэндуме, аб адкліканні дэпутата і аб рэалізацыі права заканадаўчай ініцыятывы грамадзян 

Падробка дакументаў па выбарах, рэферэндуме або адкліканьні дэпутата, або парушэньне таямніцы галасаваньня, або заведама няправільны падлік галасоў або іншае скажэньне вынікаў галасаваньня, учыненыя асобай, якая ўваходзіць у склад Цэнтральнай камісіі Рэспублікі Беларусь па выбарах і правядзеньні рэспубліканскіх рэферэндумаў, выбарчай камісіі, камісіі па рэферэндуме, камісіі па правядзеньні галасаваньня аб адкліканьні дэпутата, або іншай асобай, якая прымае ва ўстаноўленым заканадаўствам парадку ўдзел у падрыхтоўцы і правядзенні выбараў, рэферэндуму або адкліканьня дэпутата, або падлог дакументаў пры падрыхтоўцы і правядзеньні мерапрыемстваў, накіраваных на рэалізацыю права заканадаўчай ініцыятывы грамадзян, учынены службовымі асобамі дзяржаўных органаў, грамадскіх аб’яднаньняў, іншых арганізацый і іншымі асобамі, – караюцца штрафам, або пазбаўленнем права займаць пэўныя пасады або займацца пэўнай дзейнасцю, або папраўчымі работамі на тэрмін да двух гадоў, або абмежаваннем волі на тэрмін да пяці гадоў, або пазбаўленьнем волі на той жа тэрмін.

• Злачынствы супраць асобы і бяспекі чалавецтва. 

Пасля выбараў пачаліся пратэсты па ўсёй краіне супраць фальсіфікацыі іх вынікаў і супраць гвалту, які сілавікі ўжываюць да дэманстрантаў пры затрыманьні, а таксама ў зняволенні. Тысячы затрыманых удзельнікаў пратэстаў па ўсёй краіне былі мэтанакіравана падвергнутыя катаваньням і іншым відам жорсткага, бесчалавечнага і зневажальнага абыходжаньня. Праваабарончы цэнтр “Вясна” задакументаваў больш за 1000 сведчанняў ахвяр катаваньняў. Многія беларусы былі «затрыманыя» не на акцыях пратэсту, а на гарадской вуліцы ў працоўны час, без прад’яўленьня дакумэнтаў, сілавым метадам, асобамі ў цывільным, якія выйшлі з мікрааўтобуса з прыцемненым шклом, без апазнавальных знакаў (без рэгістрацыйных нумароў). Такое “затрыманне” многія першапачаткова прымалі за выкраданьне. І толькі пазней, калі родныя зніклых знаходзілі з у мясцовых РУУС, стала зразумелым, што гэтая міліцыя «працуе» такім чынам.

Геаграфія катаваньняў жорсткага і зьневажальнага стаўленьня да затрыманых па палітычных матывах (на ўсёй тэрыторыі Рэспублікі Беларусь, а не ў асобна ўзятым горадзе), а таксама характар, які доўжыцца (пачынаючы са жніўня 2020 года і па сёньняшні дзень), гаворыць аб цэнтралізаваным характары дадзеных злачынных дзеяньняў. Што гэта значыць? Гэта значыць, што не адзін нейкі супрацоўнік праваахоўных органаў вырашыў скарыстацца сваім службовым становішчам і рэалізаваць садысцкія жаданьні, падвергнуўшы пакутам затрыманую асобу, а тысячы такіх супрацоўнікаў здзейснілі і працягваюць зьдзяйсняць тыя ж самыя злачынствы ў дачыненьні да затрыманых па палітычных матывах асоб па ўсёй краіне. Пры гэтым ніводзін міліцыянер або прадстаўнік сілавых структур не быў прыцягнуты да адказнасці. Заведамая адсутнасць адказнасці або пакарання за ўчыненыя злачынствы сведчаць аб загадным характары злачынства, калі па адпаведнай вертыкалі паступае загад аб неабходнасці ўчынення такіх злачынстваў.

Што гаворыць закон. 

Тут закон гаворыць аб сукупнасці злачынстваў, таму артыкулаў крымінальнага кодэкса будзе шмат.

Артыкул 128. Злачынствы супраць бяспекі чалавецтва 

Дэпартацыя, незаконнае ўтрыманне ў зняволенні, зварот у рабства, масавае або сістэматычнае ажыццяўленьне пакаранняў смерцю без суда, выкраданьне людзей, за якім ідзе іх знікненьне, катаваньні ці акты жорсткасьці, якія здзяйсняюцца ў сувязі з расавай, нацыянальнай, этнічнай прыналежнасьцю, палітычнымі перакананьнямі і веравызнаньнем грамадзянскага насельніцтва , 

– караюцца пазбаўленьнем волі на тэрмін ад сямі да дваццаці пяці гадоў, або пажыццёвым пазбаўленьнем волі, або смяротным пакараньнем. 

Заўвага. Пад катаваньнем разумеецца любое дзеяньне, якім якой-небудзь асобе наўмысна прычыняюцца моцны боль, фізічная або псіхічная пакута ў мэтах прымусу дадзенай асобы або трэцяй асобы да дзеяньняў, якія супярэчаць іх волі, у тым ліку каб атрымаць ад іх звесткі ці прызнанні, а таксама ў мэтах пакарання або ў іншых мэтах або па любой прычыне, заснаванай на дыскрымінацыі любога характару, калі такі боль або пакута прычыняюцца дзяржаўнай службовай асобай, якая выступае ў афіцыйнай якасці, з выкарыстаньнем сваіх службовых паўнамоцтваў, або па яго падбухторваньні, або з яго ведама або маўклівай згоды. У гэтае азначэньне не ўключаюцца боль ці пакуты, якія ўзнікаюць з прычыны ўжывання мер працэсуальнага ці іншага законнага прымусу.

Артыкул 147. Наўмыснае прычыненьне цяжкага цялеснага пашкоджання 

1. Наўмыснае прычыненне цяжкага цялеснага пашкоджаньня, гэта значыць пашкоджаньня, небяспечнага для жыцця, або пацягнуў за сабой страту зроку, прамовы, слыху, якога-небудзь органа або страту органам яго функцый, перапыненне цяжарнасці, псіхічнае расстройства (захворваньне), іншае расстройства здароўя, злучанае са стойкай стратай агульнай працаздольнасці не менш чым на адну траціну, або выклікалае засмучэнне здароўя, звязанае з траўмай костак шкілета, на тэрмін звыш чатырох месяцаў, або якое выказалася ў незгладжальнае знявечаньне асобы або шыі, – караецца абмежаваньнем волі на тэрмін ад трох да пяці гадоў ці пазбаўленьнем волі на тэрмін ад трох да васьмі гадоў. 

2. Тое самае дзея, зьдзейсьненая: 1) у адносінах асобы, заведама малалетняй, састарэлай або якая знаходзіцца ў бездапаможным стане; у дачыненні да заведама для вінаватага цяжарнай жанчыны; 2) у дачыненні да выкрадзенага чалавека ці закладніка; 3) спосабам, якія носяць характар ​​пакуты ці катаванні; 4) з мэтай атрымання трансплантанта; 5) у адносінах асобы або яе блізкіх у сувязі з ажыццяўленнем ім службовай дзейнасці або выкананнем грамадскага абавязку; 6) з карыслівых падахвочванняў або па найму; 7) з хуліганскіх памкненьняў; 8) па матывах расавай, нацыянальнай, рэлігійнай варожасці або варожасьці, палітычнай або ідэалагічнай варожасці, а таксама па матывах варожасці або варожасці ў адносінах да якой-небудзь сацыяльнай групы; 9) групай асоб; 10) агульнанебяспечным спосабам, –  караецца пазбаўленьнем волі на тэрмін ад пяці да дзесяці гадоў. 3. Дзеі, прадугледжаныя часткамі 1 або 2 гэтага артыкула, учыненыя паўторна, або асобай, якая раней учыніла іншае злачынства, спалучанае з наўмысным прычыненнем цяжкага цялеснага пашкоджання, або раней учыненым забойства (за выключэньнем злачынстваў, прадугледжаных артыкуламі 140 – 143 гэтага Кодэкса), роўна ў адносінах да дзвюх або больш асоб, або якія пацягнулі па неасцярожнасці смерць пацярпелага, – караюцца пазбаўленнем волі на тэрмін ад пяці да пятнаццаці гадоў.

Артыкул 153. Наўмыснае прычыненьне лёгкага цялеснага пашкоджаньня 

Наўмыснае прычыненьне лёгкага цялеснага пашкоджаньня, гэта значыць пашкоджаньні, які пацягнуў за сабой кароткачасовае расстройства здароўя або нязначную ўстойлівую страту працаздольнасьці, – караецца грамадскімі працамі, або штрафам, або папраўчымі работамі на тэрмін да аднаго года, або арыштам. 

Артыкул 154. Катаваньне 

1. Наўмыснае прычыненьне працяглага болю або пакут спосабамі, якія выклікаюць асаблівыя фізічныя і псіхічныя пакуты пацярпелага, або сістэматычнае нанясенне пабояў, якія не прывялі да наступстваў, прадугледжаных артыкуламі 147 і 149 гэтага Кодэкса, (катаванне) – караюцца арыштам, або абмежаваннем волі на тэрмін да трох гадоў, або пазбаўленнем волі на той жа тэрмін са штрафам ці без штрафу 

2. Катаваньне, учыненае адносна заведама для вінаватага цяжарнай жанчыны, або састарэлага, або непаўналетняга, або асобы, якая знаходзіцца ў бездапаможным стане або ў залежным становішчы, або асобай, раней судзімай за катаваньне, – караецца абмежаваннем волі на тэрмін ад аднаго года да трох гадоў са штрафам або без штрафу або пазбаўленнем волі на тэрмін ад аднаго да пяці гадоў са штрафам або без штрафу. 

Артыкул 159. Пакіненьне ў небяспецы 

Неаказаньне асобе, якая знаходзіцца ў небяспечным для жыцця стане, неабходнай і відавочна не якая церпіць адкладу дапамогі, калі яна заведама магла быць аказана вінаватым без небяспекі для яго жыцця або здароўя або жыцця або здароўя іншых асоб, або непаведамленне належным установам або асобам аб неабходнасці аказаньня дапамогі – караюцца грамадскімі працамі, або штрафам, або папраўчымі працамі на тэрмін да аднаго года. 2. Заведамае пакіданьне без дапамогі асобы, якая знаходзіцца ў небяспечным для жыцця або здароўя стане і пазбаўленай магчымасці прыняць меры да самазахаваньня па маленстве, старасці, захворванні або з прычыны сваёй бездапаможнасці, у выпадках, калі вінаваты меў магчымасць аказаць пацярпеламу дапамогу і быў абавязаны аб ім клапаціцца. , – караецца арыштам ці абмежаваннем волі на тэрмін да двух гадоў са штрафам ці без штрафу.  3. Заведамае пакіданьне ў небяспецы, учыненае асобай, якая сама па неасцярожнасьці або з ускосным намерам паставіла пацярпелага ў небяспечны для жыцця або здароўя стан, – караецца арыштам, або абмежаваньнем волі на тэрмін да трох гадоў, або пазбаўленьнем волі на той самы тэрмін са штрафам. (у рэд. Закона Рэспублікі Беларусь ад 26.05.2021 N 112-З) 

Артыкул 161. Неаказаньне медыцынскай дапамогі хворай асобе 

1. Неаказаньне медыцынскай дапамогі хворай асобе без уважлівых прычын медыцынскім работнікам або іншай асобай, абавязанай аказваць яе ў адпаведнасьці з заканадаўствам Рэспублікі Беларусь, – караецца штрафам, або пазбаўленьнем права займаць пэўныя пасады або займацца пэўнай дзейнасцю са штрафам, або абмежаваньнем волі на тэрмін да двух гадоў са штрафам.

2. Тое ж дзеянне, якое пацягнула па неасцярожнасьці смерць хворай асобы або прычыненьне цяжкага цялеснага пашкоджання, – караецца пазбаўленнем волі на тэрмін да трох гадоў са штрафам і з пазбаўленьнем права займаць пэўныя пасады або займацца пэўнай дзейнасцю або без пазбаўленьня. 

Артыкул 167. Гвалтоўныя дзеянні сэксуальнага характару 

1. Мужаложства, лесбіянства або іншыя дзеянні сексуальнага характару, учыненыя насуперак волі пацярпелага (пацярпелай) з прымяненнем насілля або з пагрозай яго прымяненьня або з выкарыстаньнем бездапаможнага стану пацярпелага (пацярпелай), – караюцца абмежаваньнем волі на тэрмін да чатырох гадоў ці пазбаўленьнем волі на тэрмін ад трох да сямі гадоў. 

2. Тыя ж дзеяньні, учыненыя паўторна, або асобай, якая раней учыніла згвалтаваньне, або групай асоб, або адносна заведама непаўналетняга (непаўналетняй), – караюцца пазбаўленьнем волі на тэрмін ад пяці да трынаццаці гадоў. 

3. Дзеяньні, прадугледжаныя часткамі 1 або 2 гэтага артыкула, учыненыя ў адносінах да заведама малалетняга (малалетняга), або якія пацягнулі па неасцярожнасьці смерць пацярпелага (пацярпелай), або прычыненьне цяжкіх цялесных пашкоджаньняў, або заражэнне ВІЧ, або іншыя цяжкія наступствы, –  караюцца пазбаўленнем волі на тэрмін ад васьмі да пятнаццаці гадоў. 

Артыкул 186. Пагроза забойствам, прычыненнем цяжкіх цялесных пашкоджанняў або знішчэннем маёмасці 

Пагроза забойствам, прычыненнем цяжкіх цялесных пашкоджанняў або знішчэннем маёмасці агульнанебяспечным спосабам, калі меліся падставы баяцца яе ажыццяўленні, – караецца грамадскімі працамі, або штрафам, або папраўчымі работамі на тэрмін да аднаго года, або арыштам, або абмежаваннем волі на тэрмін да трох гадоў, або пазбаўленнем волі на той жа тэрмін.

Што ж адбываецца пры наяўнасці такога “букета” злачынстваў? Пры сукупнасці злачынстваў суд прызначае асноўнае і дадатковае пакараньні асобна за кожнае злачынства. Далей суд канчаткова вызначае пакаранне шляхам паглынання менш строгага пакараньня стражэйшым або шляхам поўнага або частковага складання прызначаных пакаранняў.

Гледзячы па ўсім, пры відавочнай датычнасці грамадзяніна Лукашэнка А.Г. да вышэйзгаданых злачынстваў, адбываць яму пакаранне давядзецца вельмі працяглы час….

P.S. асобнай увагі заслугоўваюць выпадкі перахопу лайнера Ryanair і прадастаўлення тэрыторыі Беларусі Пуціну ў якасці пляцоўкі для нанясеньня ваенных удараў па Украіне. А гэта ўжо зусім іншыя гісторыі, у кантэксце міжнароднага права.

Алена Паляшчук